κτηριο

θα επιθυμουσα το μπλογκσποτ να μην βαζει ορια αποθηκευσης ευχαριστω.

http://www.flickr.com/photos/cathyki-klik/

λιλα

παραφωνία ή τίποτα

break on throw to the other side

ραντεβού στη φωτίΑ

http://www.youtube.com/watch?v=opPBbU9ZZAM&feature=endscreen&NR=1
           
Θυμάμαι που μου είχες πει
αυτή η πόλη δεν έχει τέλος και αρχή
Κι έτσι της βάλαμε φωτιά
Μ' όλη τη φλόγα που 'χαμε μέσα
στην καρδιά μωρό μου

Αν είμαι λίγο τυχερός
ίσως το βράδυ να ονειρευτώ
πως όλη η πόλη καίγεται ξανά
κι όλα στάχτη στο λεπτό
για να δεις τον ουρανό

Κάποτε ήμασταν αλλιώς
Και δεν φοβόμασταν τι θα φέρει ο καιρός
Μα να που κάναμε τα ίδια λάθη τελικά
Και τώρα ξέρω είναι αργά
για να αλλάξουμε μυαλά μωρό μου

Αν είμαι λίγο τυχερός
ίσως το βράδυ να ονειρευτώ
πως όλη η πόλη καίγεται ξανά
κι όλα στάχτη στο λεπτό
και τη θάλασσα θα δω

Αν είμαι λίγο τυχερός
ίσως το βράδυ να σ' ονειρευτώ
Στο τέλος θα πιστέψω ότι είσαι εδώ
Μα δεν είσαι πια εδώ
Παραμύθι μου μικρό
και δεν είσαι πουθενά
Ραντεβού στη φωτιά

κωνσταντινοπολίτες

γυναικες

istanbul kitten

window istanbul

δικιο

θεσεις εξουσιας

istanbul

μπλε τζαμι

αντανακλαση istanbul

μωρο

istanbul church

istanbul cat

istanbul

:Ρ

Τραγούδια θα θεωρούνται ως αντιεξουσιάζοντα και ως εκ τούτου θα λογοκρίνονται βάσει acta: 1. Ρίξε στο κορμί μου σπίρτο να πυρπολυθώ 2. Με καίς με καίς εσύ με καίς 3. Ανάβεις φωτίες ανάβεις κί ολα τα καίς και από που περάσεις κάνεις καταστροφές 4. Come on baby light my fire 5. Φωτίαα στα σαββατόβραδααα 6. Κάψτε τα όλα μην μείνει τίποτα πέτρα στην πέτρα όλα διαλέιστε τα 7. Να με καταστρέψεις γλυκά 8. Κατα-κατα-κατα-καταρεωωωω κι αλλο πλεον δεν μπορώ 9. Πιανώ φωτίιιααα α α πιανώ φωτιά α α 10. Επιστροφές καταστροφές

13/2/12

 

οι παρατηρητές

τα ξέρει όλα και συμφέρει /acta

 

ευαγγέλισμος

sfzdhxjt

οι ονειροπόλοι

 

Νικημένοι... Και όμως δεν δώσαμε μάχη
μήτε καν στον ορίζοντα φάνηκ' εχθρός,
ενώ θα πρεπε νά 'μαστε πάντοτε μπρος,
σε σκιές και σε φάσματα στρέφουμε ράχη...

Η δειλία χαράζει το κάθε μας βήμα
κι όλοι ζούμε με τ' όνειρο κάποιας φυγής,
μας πειράζει στα μάτια το φως της αυγής,
τραγουδάμε το χάρο, ποθούμε το μνήμα.

Μεθυσμένοι... Χωρίς ούτε στάλα να πιούμε,
τη φωτιά μας δε σβήνει κανένα πιοτό,
θα 'ρθει ώρα να βρούμε τη λήθη σ' αυτό,
τώρα όμως δεν ξέρω και μεις τι ζητούμε...

Στο μεθύσι μας πάνω πιστεύουμ' αλήθεια
ότι γίναμε κι όλας καινούριοι Θεοί,
τη ζωήν, ως τη ζουνε οι άλλοι θνητοί
τη χλευάζουμε σαν μια χυδαία συνήθεια...

Γελασμένοι... Δεν το 'χαμε πριν καταλάβει,
πως μια μέρα θα 'ρχόταν αυτός ο καιρός,
που κι ο ύστατος φίλος θα ήταν νεκρός...
Η ζωή δεν προσφέρει, ζητάει να λάβει.

Διαρκώς αυταπάτες και πάντα στο χέρι
λίγα πούπουλα, θύμηση μόνο σκληρή
της χαράς που πετάει και φεύγει ιλαρή
στον ορίζοντα πέρα, λευκό περιστέρι


γιώργου μυλωνογίαννη
http://www.youtube.com/watch?v=NuTIvETjxV4

αθήνα