Cathy-ki klik: Απριλίου 2010

ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΨΗΦΙΑΚΗΣ ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

ΤΟΞΙΚΗΣ ΑΝΙΑΣ.

ΞΕΠΑΡΘΕΝΕΜΕΝΗΣ ΕΦΗΒΕΙΑΣ.

ΡΑΘΥΜΗΣ ΑΤΑΘΑΛΣΙΑΣ.

ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑ ΤΙ ΖΗΤΑΩ?

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΗΧΑΝΕΣ.<<ΧΟΡΤΑΣΕΣ?>><<ΚΑΨΟΥΛΑ LIPO-ZEN>>

ZOYME ΣΕ ΕΝΑ ΓΚΕΤΟ ΜΕΤΑΛΛΛΙΚΩΝ ΗΧΩΝ.ΧΑ!ΤΟ ΣΑΟΥΝΤΡΑΚ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ.!

ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟΥ-ΠΟΛΥΘΕΝΙΚΟΥ ΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟΥ ΜΑΖΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ(ΜΕ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΝΤΑ!)

ΙΣΣΟΡΟΠΙΑΑΑ!!!ΣΕ ΨΗΦΙΔΕΣ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΙΕΣ ΠΑΡΩΧΗΣ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

ΤΟΣΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΛΥΨΟΥΝ ΜΙΑ ΓΑΜΗΜΕΝΗ ΣΙΩΠΗ?!

ΑΛΛΙΩΣ?ΤΗΛΕΠΑΘΗΤΙΚΟΤΗΤΑ.

ΑΛΛΙΩΣ?ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ.

ΑΛΛΙΩΣ?ΤΙΠΟΤΑ.

ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΡΕ ΜΑΛΑΚΑΑΑ!ΤΙ ΖΗΤΑΩ?

ΖΟΥΜΕ ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΘΕΣΤΩΣ.

κάθομαι εδώ.ώρα πολύ.πάνω απ'τα εντόσθια του παιδιού και του εξιστορώ τον πονοκέφαλο.σε έδειραν,σε χτύπησαν σαν ζούγκλα,σου σπάσανε τη μύτη και τα δόντια.σε έριξαν κάτω.και αυτοί κάτω είναι τώρα. η βία που τη συνήθισες σα γκόμενα βδομάδας και έγινε μέρος.κομμάτι απ'την πίτα της οδικής κυκλοφορίας.άλλοι το ρίξανε στην πρέζα.και για αυτούς η πρέζα ήταν μια φυσική συνέπεια όλων. Ε; ΑΚΟΥΣ; σαν σηκωθείς..θα λένε οι γύρω <<έχει περάσει πολλά>>
την αγαπάς αυτήν την πόλη.για την χύμα ασχήμια της κιαν σου μιλήσω για ήρωες θα μιλήσω για το Χρήστο που μέσα στη βαβούρα δεν μπόρεσα.δικαιολογίες.:δεν είδα το πρόσωπο του να σφίγγει στον καρπό και τ'άσπρα δάχτυλα.έσκιψε μόνο.μα εγώ δεν είδα.γύρισα τα μάτια αλλού.αν δεις κάποιον να πεθαίνει.αντέχεις;αντέχεις;αν δεις κάποιον να σκύβει;είναι νεκρός.ξέχνα το.
κι ύστερα ο πές τον να(;)τι να πω για τον πες τον να(;).;ε; σαλεύει ο νούς τ'ανθρώπου και προχωρά.ίσα να ανοίξει τα βλέφαρα να γυρίσει να με κοιτάξει.δεν ξέρω γιατί.και δεν ρώτησα ποτέ κιόλας.μα έτσι κρατούσε το μπουκάλι που μάντευες το πιόσιμο του.χρόνιο.και εσύ δεν ρώτησες ποτέ γιατί.